Vandaag geen rechte route maar eerst naar de grens met Rusland, en vandaar de Noorse kust volgen in westelijke richting.

Vanmorgen was het droog, dus kon eindelijk de 3D camera eens voorop de motor gezet worden. Na een paar kilometer al de eerste overstekende rendieren vastgelegd. Gelukkig vertonen ze genoeg respect voor een rode RT om direct aan de kant te gaan. Behalve die paar rendieren staan er alleen maar bomen op het filmpje. De hele weg door Finland niets anders dan bomen met zo nu en dan een meertje of een houten brievenbus. In Noorwegen gekomen werd het direct een stuk drukker. Helaas was toen de batterij van de gopro’s al leeg door de koude. Dus er is geen beeld van de vele borden voor het grensverkeer over militaire restricties en Schengen waarschuwingen. De grenspost zelf kan je niet benaderen, maar er is wel een klein dwarsweggetje die langs de grensrivier naar het Noorden loopt. Het plaatsje aan het eind heb ik net niet bereikt omdat de laatste 10 kilometer uit glibberige modder bestaat. Vier deense motorrijders durfden het ook niet aan. Ze hebben nog wel even een foto van me gemaakt. Op het bord staat onder andere dat je geen contact mag maken met personen aan de andere kant van de grens, en dat je geen fotolens van meer dan 200mm mag gebruiken.

Daarna langs de kust gereden en over toendra’s met sneeuw. Vanuit het noorden, rechtstreeks van de Noordpool, heeft het de hele dag gestormd. Ik had bijna alle meegebrachte kleding aangedaan maar het bleef ijskoud. Op een gegeven moment was het nog ca 200 kilometer naar het volgende stadje, over het weggetje op de onderstaande foto.

Omdat het in Inari al heel koud was ’s nachts in de tent, begrijp ik nu ook waarom ik de enige was met een tent. Wegens de barre tocht van vandaag heb ik dus maar een hotel genomen, want er was geen camping met blokhut te vinden.