Vanmorgen na het ontbijt op de motor gestapt en direct om de hoek naar het tolhuisje gereden. Daarna de Nockalmstrasse gereden. Het hoogste punt is al na een tiental kilometers maar de strasse is bijna 50 kilometer lang. En vanmorgen had ik de weg helemaal voor mij alleen. De vele bochten zijn genummerd en hebben allemaal de naam en de hoogte op een bordje staan. Het hoogste punt is 2042m en heet Eisentalhöhe.

Hoogste punt Nockalmstrasse

Daarna naar Heiligenblut. Daar begint de Grossglocknerhochalpenstrasse. Een mooie kronkelende weg naar boven. Halverwege is er een afslag naar de Kaiser-Franz-Josefs-Hohe. Die gaat naar 2369m met een mooi panoramaterras met uitzicht op een grote gletscher(de Pasterze).

Pasterze gletscher

Dan ga je langs dezelfde weg weer naar beneden naar de kruising. Dan lijkt het of je het mooiste hebt gehad maar de weg gaat maar omhoog tot het hoogste punt met een kort tunneltje naar de andere kant. Maar eerst nog even een foto gemaakt van de tunnel. Hoogte 2504m.

GrossGlocknerHochalpenstrasse.

Dan is er aan de andere kant van de tunnel weer een uitzichtpunt, zeker zo mooi als de andere panorama’s. Dan denk je dat je het gehad hebt maar dan is er na 250m weer een parkeerterrein met een heel smal weggetje naar de Edelweiss spitze. Een weggetje met kinderkopjes dat achterlijk steil omhoog loopt. Ik ben er nu toch, dus hier ook maar weer naar boven gereden. Busjes en campers mogen niet omhoog en personenauto’s kunnen elkaar bijna niet passeren als ze elkaar tegenkomen. Boven blijkt het 2571m hoog. Ik heb geen foto maar wel een filmpje van de afdaling gemaakt in 3-D.

Daarna op naar de volgende pas. De laatste voor vandaag. De Staller Sattel. Het is een smalle pas op de grens tussen Oostenrijk en Italie. Aan de Oostenrijkse kant rijd je zo naar boven maar dan staat er ineens een file. We zijn bijna bij de top en de motorrijders gaan allemaal vooraan staan. Het blijkt dat de Italiaanse kant zo smal is dat het verkeer maar een kant uit kan. Er staat een verkeerslicht dat op het hele uur groen wordt en om kwart over weer rood. Gelukkig is het 8 minuten voor 4. Ik hoef niet lang te wachten. Om 3 minuten voor 4 zet iedereen zijn helm op. Om 2 minuten voor 4 worden alle motoren gestart, en om klokslag 4 uur scheurt de hele meute naar beneden met een donderend geraas.

Staller Sattel

Helaas is het aan de andere kant minder mooi weer. Zodra de haarspeldbochten zijn afgelopen begint het een beetje te druppelen. In de verte is een zwaar onweer te zien dat snel dichterbij komt. Gelukkig bereik ik het eerste dorpje net op tijd. Het hotel heeft nog plaats en terwijl ik mij inschrijf komen er gigantische hagelstenen uit de lucht.

Hoogteverloop dag 2