Vanmorgen vanuit Cluses begonnen. Eerst van Frankrijk naar Martigny in Zwitserland. Dan kan je vast wennen aan de haarspeldbochten want je moet eerst 2 kleiner passen over, de Col des Montets en de Col de Forclaz. Daar start de Grote Sint-Bernardpas. 35 jaar geleden ben ik hier al eens op geweest met mijn oude BMW R60/2. Met een 1200rt gaat het wel veel soepeler. Bovenop heb ik 2 italiaanse motorrijders op de foto gezet bij het bordje met de pasnaam en de pashoogte. Daarna hebben ze een foto van mij gemaakt met mijn motor er ook op, zoals ik ook 35 jaar geleden heb laten maken.

35 jaar geleden met een BMW R60/2.

En nu met een BMW R1200RT.

Het meertje op de pas ligt zo vroeg in het seizoen nog vol met sneeuw en ijs. Bovenop is ook de grens met Italië.

Grote Sint-Bernard pas

Na de pas ga je het Aosta dal in. Dan richting Frankrijk, maar niet de Mont-Blanc tunnel in, maar vlak daarvoor linksaf de Kleine Sint-Bernardpas op. Bovenop is eer weer een grens met Frankrijk.

Kleine Sint-Bernardpas.

Het kerkje bovenop de Kleine Sint-Bernard pas.

Door naar de Col de l’Iseran. Daar is het een drukte van belang met motorrijders en wielrenners. Dit is een van de hogere passen met 2770 meter. In het dal was het rond de 32 graden. Gelukkig is het 16 graden op de top.

Col de l’Iseran.

De grote drukte komt waarschijnlijk door het weekend. Ik denk dat het morgen, maandag, rustiger is. Vanwege de warmte en de drukte zoek ik om 16 uur al een hotel. Helaas is alles vol in het eerste dorp. Na 6 hotels begin ik mij zorgen te maken. Onderweg naar het volgende dorp kom ik langs een gigantisch skihotel. Daar is nog wel een skilerarenhokje te huur. Voor 60 euro heb ik een slaapplaats, een diner en een ontbijt. Tijdens het diner zijn er behalve 5 duitse motorrijders en ik, alleen maar grote groepen bejaarden die hier in de buurt groepsgewijs komen wandelen.

Hoogteverloop dag 2.