Het pension zat niet in Mils maar in Schönwiessen. Maar het ontbijt was prima en de motor mocht in de garage. Het was nog wel koud maar gauw het Inntal door naar de silvretta hochalpenstrasse. Ik heb hier heel veel scootertjes naar boven zien gaan vandaag. Omhoog was gewoon een rechte weg (met natuurlijk een tolhuisje aan het begin want we zitten weer in Oostenrijk). Het hoogste punt heeft een stuwmeer met aan twee kanten een dam, en het heet Bielerhöhe. Bij het naar beneden gaan kwam ik eerst vast te zitten tussen een paar koeien en hun kalfjes. Daarna moet je langs allemaal bouwputten. Volgens mij voor het stuwmeer. Daarna pas begon de beroemde slingerweg naar beneden.
Silvretta hochstrasse 2032 meter.
Daarna moest er een hele lange omweg gemaakt worden naar het begin van het volgende aansluitende blok met passen. De eerste is de Flüelapass die begint bij het Zwitserse stadje Davos. Om daar te komen moest ik door Liechtenstein naar Zwitserland.
Flüelapass 2383 meter.
Daarna moet je over de Pass dal Fuorn (Ofenpass) 2149meter.
Pass dal Fuorn 2149 meter.
En aan het einde ga je een zijdalletje in en beklim je de Umbrailpass. Een paar jaar geleden zat hier nog een stuk met gravel in maar het is nu helemaal asfalt. Bovenaan is een onbemande grensovergang en daarna ben je weer in Italië.
Umbrailpass 2503 meter.
Omdat je nu vlakbij de Stelvio bent ben ik hier toch maar weer omhoog gereden want dit blijft een van de mooiste passen.
Passo dello Stelvio 2760meter.
Daarna gauw weer terug richting Bormio. Maar vlak voor Bormio ga je rechts in een haarspeldbocht en dat gaat richting de Passo Foscagno. Hier staat boven weer een nu wel bemande grenspost maar er is helemaal geen grens. Je blijft in italië maar er zijn tax-free shops en de benzine is 80 eurocent/liter. Het gebied heet Livigno en ik heb geen idee wat de status ervan is.
Passo Foscagno 2291 meter.
Direct na de top van de Foscagno is er nog een soort hikje in de weg. Daar hebben ze een bord bij gezet met een hoogte erop. Hij staat niet in mijn lijst met de 50 hoogste maar hier is dan de Passo Eira.
Passo Eira 2208 meter.
Daarna gaat de weg wel echt naar beneden en kom je aan de voet van de volgende pas, de Forcola di Livigno. Bovenop staat weer een grenspost en ik moet stoppen van een strenge Zwitserse grenswachter. Hij wil naar de achterkant van de motor lopen om mijn nationaliteit vast te stellen. Maar als ik Ollanda roep, wuift hij mij direct door.
Forcola di Livigno
Gauw naar beneden want het is inmiddels 18.00uur. Voordat je dan beneden bent kom je weer langs een grens en ben je weer in Italië. Gelukkig redelijk vlot een B&B kunnen vinden.
Hoogteverloop dag 5