Vanmorgen het tentje weer afgebroken en op weg naar de Lofoten. Hemelsbreed geen grote afstand maar je moet eerst helemaal naar het zuiden en dan op de Lofoten weer helemaal omhoog. Omdat ik niet langs dezelfde weg van Tromso terug wilde rijden naar de hoofdweg ben ik door Tromso heen naar een eiland aan de andere kant gereden. Daarvandaan is een veel smallere weg terug. het was een schitterende route door heel landelijk gebied. Nauwelijks ander verkeer, maar wel soms hele diepe gaten in de weg. Daardoor moet je toch rustig rijden, want een lekke band in deze uithoek kan wel eens heel veel tijd kosten. Daarna terug op de hoofdweg (E6) en in zuidelijke richting gegaan tot je Narvik kan zien liggen. Dan is er een afslag naar het westen en die brengt je via een grote brug op de Lofoten. Omdat het redelijk goed weer was, tot wel 15 graden met weinig regen, heb ik de 3D camera ook weer eens gebruikt. Eenmaal op de Lofoten was het een prachtige weg met gloednieuw asfalt. Maar naar het Noorden rijdend, werd het weer een stuk kouder en ook de wind nam weer toe. Toen ik uiteindelijk op de geplande camping aankwam zo’n 10 km onder Andenes, bleek die in een open vlakte te liggen. Het waaide zo hard dat een tent niet eens kon worden opgezet. Er stonden dan ook alleen maar Campers. En de kamers en hutten waren allemaal volgeboekt. Ook de man van de volgende camping had net zijn laatste hut verhuurd. Maar hij was zeer behulpzaam en heeft me een adres gegeven waar ze ook kamers hebben. Zodoende zit ik nu in een ruime woonkamer deze blog te tikken. De overige 8 kamers lijken niet in gebruik. Het ziet er allemaal pico bello uit maar er zijn dan ook veel regeltjes. Je moet bijvoorbeeld je schoenen beneden aan de trap laten staan. Niet handig elke keer die motorlaarzen uittrekken. Ik had wel de hele keuken voor mij alleen.

De planning is om morgen een walvis-safari te gaan doen. helaas blijken die boten al een tijd niet uit te varen omdat het steeds te hard waait. De kans dat het morgen wel gaat gebeuren is dan ook klein.